مرجع مقالات کاربردی حوزه اپلیکیشن

کاربرد تگ uses-feature در مانیفست
درین گرد هم آیی از خصوصی مباحث فراگیری برنامه نویسی اندروید نخست به بازنگری کاربرد تگ uses-feature در برنامه نویسی اندروید پرداخته بعد از آن جزئیات آن را با هم مرور میکنیم.

تگ uses-feature چه میباشد و چه کاربردی دارااست؟
به اسم پروردگار. در جلسات گذشته با فولدر مانیفست (AndroidManifest.xml) و کاربردهای آن آشنا گردیده‌ایم. از گزاره گزینش حق دسترسی‌ها (Permission)، آیکون و اسم نرم افزار، تم برنامه و بقیه اطلاعاتی که سیستم برهان اندروید برای باز نگری نرم افزار به آن ها نیاز دارااست.

طراحی اپلیکیشن در مشهد

یک کدام از دیگر از قابلیت و امکان‌هایی که در مانیفست تعریف و تمجید می شود uses-feature میباشد. لغت feature در معنای خصوصیت میباشد. بدین ترتیب از شیوه نامگذاری این تگ می‌اقتدار تا حدودی به مدل کاربرد آن پی موفقیت. از این تگ برای اعلام طاقت فرسا افزار و اپلیکیشن مایحتاج نرم افزار به گوگل پلی (Google Play) و بقیه مارکت‌های اندرویدی استعمال می‌گردد.
فرض نمائید قصد ایجاد اپلیکیشنی دارید که مستلزم استعمال از دوربین میباشد. به عنوان مثال می‌اقتدار به برنامه‌های بارکدخوان، کانال‌های اجتماعی با محوریت مدیا مانند اینستاگرام، قابل انعطاف افزارهای تثبیت و بازنویسی عکس و فیلم و… اشاره نمود. تمامی این مورد ها نیازمند وجود مشقت بار افزار دوربین در موبایل یا این که تبلت یا این که بقیه دستگاه‌های اندرویدی می باشند. یا این که نرم افزار دیگری که کاربرد آن پرداخت وجه از روش NFC میباشد.
در مورد ها فوق، در‌حالتی که استفاده کننده برنامه ما‌را روی دستگاه اندرویدی خویش نصب نماید ولی از اپلیکیشن و مشقت بار افزار ما یحتاج آن برخوردار نباشد، عملا برای وی کاربردی نداشته و بدون چاره به حذف آن از روی سیستم برهان خواهد بود. برای پیشگیری از بروز این خطاها می توانیم از امکان uses-feature در پروژه اندرویدی خویش به کار گیری کنیم.
دوربین و پرداخت از روش NFC را در گزاره قبلی نمونه زدم. مغازه گوگل پلی به تجهیزات و امکان‌های هر دیوایس اندرویدی دسترسی داراست. به این ترتیب می تواند لیست برنامه‌ها را مطابق با تجهیزات در دسترس استفاده کننده به وی نشان دهد.

1

در خط فوق دو خصوصیت برای تگ uses-feature تعریف‌و‌تمجید گردیده. اولین name که اسم خصوصیت و قابلیت و امکان مورد نیاز را نشان می دهد و دو‌مین الزامی بودن یا این که نبودنِ وجود آن را گزینش مینماید.
اسم android.hardware.camera نشان دهنده این میباشد که برنامه ما به وجود دشوار افزار دوربین مستلزم بوده و نصیب دوم یعنی required مقدار آن true میباشد؛ به‌این معنا که وجود این امکان الزامی میباشد. به این ترتیب اپلیکیشنی که ما در گوگل پلی منتشر کرده‌ایم صرفا برای آن جور از کاربرانی اکران داده خواهد شد که دیوایس آنان دارنده دوربین باشد. البته در شرایطی که که نصیب دوم false باشد در معنای غیر الزامی بودن این قابلیت و امکان میباشد. یعنی در قسمتی از برنامه‌ی ما از دوربین استعمال میگردد ولی الزامی وجود ندارد و فارغ از وجود مشقت بار افزار دوربین هم می‌قدرت از تجهیزات برنامه استفاده نمود که در‌این حالت نرم افزار ما هم در حاصل جستجوی این گونه از یوزرها اکران داده خواهد شد.

1

برای مثال قصد نشر یک برنامه انتقال پوشه در مارکت گوگل پلی را دارم. این برنامه از روش Wifi و Bluetooth قابلیت و امکان به اشتراک گذاری فولدر را در میان دستگاه‌های متعدد آماده می‌نماید. با افزودن خط فوق به مانیفست پروژه، به گوگل پلی اعلام می کنم برنامه اینجانب نیاز به امکان بلوتوث دارااست ولی الزامی در عمل وجود ندارد و مایلم برنامه اینجانب به کاربرانی که دستگاه اندرویدی‌شان خصوصیت بلوتوث را ندارد نیز اکران داده شود و بتوانند آن را روی دیوایس خویش نصب نمایند. در‌این حالت استفاده کننده قادر است فقط از وای فای برای انتقال فولدر به کار گیری نماید.

نکته: تگ uses-feature را با uses-permission خطا نگیرید. uses-permission برای به دست آوردن حق دسترسی از استفاده کننده به کارگیری می‌گردد در حالی که uses-feature فقط برای اکران یا این که عدم اکران اپ در لیست برنامه‌های Google Play روی دیوایس‌ها کاربرد دارااست و دستگاه اندرویدی هنگام نصب نرم افزار این موردها را باز‌بینی نمی‌نماید.